ONA 4 – Przetwarzanie sygnałów

Dziś zajmujemy się przetwarzaniem sygnałów, slajdy są dostępne tu: ONA4-DSP

Animacja transformaty Fourier’a z wikipedii (ze slajdów) jest tutaj, zaś animacje splotu, można znaleźć na stronie wikipedii tu: Convolution

Interesują nas przede wszystkim biblioteki scipy.signal i scipy.fftpack

Continue reading “ONA 4 – Przetwarzanie sygnałów”

ONA 1 – Arytmetyka zmiennoprzecinkowa

Slajdy do wykładu można znaleźć tu: ONA1-Arytmetyka

Uwaga nt. liczb całkowitych. Obecnie python3 ukrywa zupełnie przed nami fakt istnienia ograniczeń wielkości rejestrów przy operacjach na liczbach całkowitych. Aby zobaczyć jak to działa, warto uruchomić interpreter python2.7 i wykonać operacje na dużych liczbach.

Continue reading “ONA 1 – Arytmetyka zmiennoprzecinkowa”

ONA 13 – Metody Monte Carlo i rozwiązania równań nieliniowych

Dziś przede wszystkim zajmowaliśmy się zerami funkcji nieliniowych, ale zrobiliśmy też dygresję (w zasadzie uzupełnienie do wykładu o całkowaniu numerycznym) n.t. metod Monte Carlo. Notatki do równań nieliniowych znajdą Państwo tu. Opis całkowania metodą MC znajdą Państwo np. tu

Zadania na dziś:

1. Napisz program, który znajduje  przybliżenie liczby Pi przy pomocy równania x**2+y**2<=1

2. Napisz program, który korzysta z metody bisekcji i oblicza wartość pierwiastka kwadratowego z 2. Jakiego równania zera szukamy? ile iteracji potrzeba?

3. Napisz program, który korzysta z metody stycznych, aby obliczyć tę samą wartość. O ile szybciej możemy znaleźć dokładną wartość?

4 (*). Zaimplementuj metodę iteracji prostej Banacha dla rozwiązania równania Keplera.  Możesz posiłkować się tym artykułem

ONA 12 – Obliczenia symboliczne i pakiety do obliczeń

Dzisiejszy wykład porównujący cechy różnych pakietów do obliczeń jest tu: ONA12-Pakiety-oprogramowania

Zadania na dziś są dość proste i dotyczą przede wszystkim obliczeń symbolicznych i pakietu sympy (można to robić w platformie jupyter)

  1. Przy użyciu pakietu sympy, zbadaj podstawowe możliwości obliczeń symbolicznych: stwórz zmienną sumboliczną x (Symbol(‘x’)), stwórz wyrażenie wielomianowe (np. x**2-2) oraz wyrażenie trygonometryczne (np. sin(x)) i policz dla nich pochodne, całki (oznaczone i nieoznaczone) oraz granice (w 0, z prawej i lewej strony oraz , granice 1/x w nieskonczonosci: sympy.oo,).
  2. Zobacz jak wyniki tego typu zadań wyglądają w Wolfram Alpha
  3. Zarejestruj się w systemie SageMath i tam spróbuj rozwiązać te same problemy
  4. (*) Spróbuj rozwiązać symbolicznie układ równań różniczkowych zwyczajnych z poprzednich zajęć (model Lotki-Volterry albo Zombie Invasion) w jednym z wymienionych wcześniej pakietów

Tymczasem, za tydzień, na wykładzie mamy kolokwium. Zagadnienia do powtórki są tutaj: ONA_powtorka

Przykładowe kolokwium jest tu: kolokwium-2017 ( w tym roku dodatkowe są zagadnienia z kompresji).

Dodatkowe konsultacje przed kolokwium zrobimy w czwartek o 10:15 w sali 2041 (lab)

Egzamin będzie w poniedziałek 25. VI o godzinie 10tej.

Egzamin poprawkowy, 14. IX, też o 10tej

ONA – Zadanie 3 – kompresja

Naszym zadaniem będzie napisanie programu, który będzie wykonywał kompresję i testował jej zachowanie dla różnych dugości pliku i parametrów kompresji. Kolejne elementy podzadania to:

1) Zaimplementuj prosty algorytm kompresji oparty o metodę Lempela i Ziva (LZ77) omawianą na wykładzie. Powinna to być funkcja w pythonie lz77_compress(napis, rozmiar_słownika ), która pobiera napis w argumencie, a następnie zwraca jego wersję skompresowaną w postaci napisu. Zaimplementuj także funkcję odwrotną lz77_decompress(napis)>  (5 punktów)

2) Napisz dwie funkcje generujące napisy o zadanej długości. gen_losowy(dlugosc, zestaw_znakow), ktora generuje losowy ciąg znaków pochodzących z zadanego zestawu znaków. Zarówno zestaw dozwolonych znaków, jak i wynik jest w formie napisu. Drugi z generatorów powinien być mniej losowy. Najlepiej, gdyby losował kolejne znaki, ale za każdym razem wstawiał ciąg po 100 identycznych znaków. (5 punktów)

3) Napisz funkcję testuj(kompresor,generator, lista_długości), która używa podanego generatora do wygenerowania zestawu napisów o długościach zadanych w parametrze lista_dlugosci. Następnie używa podanego w pierwszym argumencie kompresora, aby dokonać kompresji wszystkich tych napisów. Ostatecznie, funkcja zwracałaby listę długości wszystkich skopmpresowanych napisów. (5 punktów)

4) Użyj napisanych funkcji, oraz swojej wiedzy o aproksymacji funkcji do tego aby napisać program pozwalający  znaleźć funkcje opisujące:

  • zależność rozmiaru skompresowanego od wejściowego jako funkcji liniowej lub kwadratowej dla obu generatorów
  • zależność współczynnika kompresji (wyestymowanego w poprzednim punkcie) od rozmiaru słownika

Obraną metodę i wyniki opisz nie tylko w komentarzach w pliku źródłowym, ale także w postaci krótkiego raportu (maksymalnie 2 strony), ilustrowanego sensowymi wykresami (10 pktów)

Rozwiązania ( w postaci 1 pliku .py i 1 pliku .pdf) przesyłamy do 3. czerwca, e-mailem do wykładowcy, proszę pamiętać o dopisku [ONA-2018-3] i o umieszczeniu plików jako standardowych załączników.

ONA 11 – Różniczkowanie i całkowanie numeryczne

Dziś będziemy zajmować się różniczkowaniem i całkowaniem numerycznym. Slajdy są tu: ONA11-calkowanie

Przydatny będzie nam przede wszystkim pakiet scipy.integrate ale będziemy też korzystać z nowych funkcji pakietu matplotlib, takich jak wykresy strzałkowe

0. Na początek proponuje obejrzeć sobie program opisujący model Lotki-Volterry ( lotka_volterra ) i spróbować wykonać go po kawałku ze zrozumieniem. Jeśli są pytania, to proszę pytać

1. Naszym właściwym zadaniem jest budowa podobnego modelu dla problemu inwazji Zombie (opisanego w artykule naukowym , kopia lokalna tu: Zombies). Mamy tu 3 zmienne: ludzi niezarażonych (S), zombie (Z) oraz ofiary konfliktu (R). System jest dynamiczny, a jego zmiany opisują równania różniczkowe:

  • dS/dt = P – B*S*Z -D*S,
  • dZ/dt = B*S*Z +G*R – A*S*Z,
  • dR/dt = D*S + A*S*Z – G*R,

gdzie

  • P oznacza przyrost naturalny ludzi,
  • B – współczynnik z którym zombie spotykając niezarażonego może go zarazić,
  • D – współczynnik śmiertelności ludzi z przyczyn naturalnych,
  • G – prawdopodobieństwo, że zombie powstanie z martwej ofiary,
  • A – szansa na to, że w pojedynku człowieka z zombie, to zombie zostanie pokonane

Interesują nas następujące pytania:

a) Jak wygląda ewolucja systemu w czasie (w zakresie 0..5000),  jeśli na początku jest tylko 1000 ludzi niezarażonych (nie ma zombie, ani ciał) i mamy następujące prametry:

  • P=0.0001
  • D=0.0001
  • B=0.0095
  • G=0.0001
  • A=0.0001

Rozwiązanie przedstaw na wykresie 3 zmiennych (S,Z i R) od czasu

b) Czy zagładę populacji można zatrzymać poprzez zwiększanie współczynnika urodzin P? Rozwiązanie uzasadnij. Który ze współczynników musiałby wynosić 0, żeby populacja mogła poradzić sobie z zombie?

c) Zaprezentuj pole wektorowe populacji zombie i ludzi względem parametrów A i B?

d*) Zaprezentuj pole wektorowe 3d dla zmiennych S,Z,R

ONA 10 – Wartości i wektory własne

Dziś poznaliśmy numeryczne rozwiązania problemu znajdowania dominujacych wartości własnych metodą potęgową i wartości własnych bliskich zadanej wartości metodą odwrotną potęgową. Dużo więcej materiału można znaleźć na tej stronie

Jeśli chodzi o funkcje przydatne w pythonie, to przede wszystkim interesują nas funkcje:

scipy.linalg.eig(A)

oraz

scipy.linalg.eigvals(A)

Zadania na dziś:

1. Zaimplementuj metodę potęgową z wykładu i zastosuj ją dla rozważanej na wykładzie macierzy: M=array([[1,2.],[4,3]]). Czy Twoje rozwiązanie różni się od rozwiązania z funkcji eig? Jakie równanie spełniają wektory własne zwrócone przez tę funkcję?

2. Zaimplementuj metodę Rayleigha RQI (z wykładu ). zastosuje ją do znalezienia najmniejszej wartości własnej macierzy M z zad. 1.

3. Rozważ macierz A=array([[-1,2,2],[2,2,-1.],[2,-1,2]]). Spróbuj znaleźć jej wartości własne zaimplementowanymi przez siebie metodami. Skąd biorą się problemy? Czy podobne problemy spotkają nas dla macierzy rand(3,3)?

4. Rozważ macierz M=array([[a,1.],[0,b]]). Gdzie a i b są dodatnimi liczbami całkowitymi. Jak zmienią się wartości własne, gdy zamiast zera wstawimy do M[1,0] wartośći 1/k dla k rosnącego wykładniczo?